این روزها ادما فقط و فقط به فکر منفعت خودشونن..کیه که بدونه دردت چیه..این روزا ادمانقاب به چهرشونه نمیشه شناختشون نمیشه باورشون کرد...خدایا دلم از این زمینی ها خیلی پره ...یادگرفتم بد باشم و دیگه به هیچکس خوبی نکم.. ادمای فرصت طلب دورو برمون خیلی زیادن خودمونم خبرداریم ولی ازبس مهربون ودلسوز هستیم که اگه همین ادما گرگ بشن وتیکه تیکمونم کنن دلمونو هم بشکنن باز پا به پاشون راه میاییم و واسشون دایه ی مهربونتر از مادر میشیم..اگه بدمیبینیم اگه دلشکسته ایم اگه هنوز به همین گرگ های انسان صفت وابسته ایم اگه شبا با گریه میخوابیم اگه روزامونو بغض میکنیم وسکوت.. همش تقصیر خودمونه.. کاش تو زندگیم اینقدر مغرور وسنگ دل بودم که همه دوستم داشته باشن اره رسمش اینه باد بد باشی تااگه یه وقتی یه کارکوچیکی درحقشون کردی فکرکنن دنیا رو بهشون دادی..یادگرفتم دیگه خودم مسخره خواسته های ادما نکنم وبیشتر ازین خودمو تحقیر نکنم..یاد گرفتم بد باشم تا ارزشم حفظ بشه خیلی سخته کسی هم نفسی همدلی نباشه که تو رو واسه ی خودت بخواد نه منفعتش..
نظرات شما عزیزان: